پیش درآمدی از دکتر ناصر انقطاع
ناچار از نوشته این نکته هستیم که چون بدبختانه ، سراسر دستور زبان پارسی ما را ، با واژه های تازی آلوده اند (و حتا یک واژه ی پارسی در دستور زبان پارسی! نیست)

برای نمونه : اسم، فعل، حرف، صفت، صفت مشبهه، صفت مرکب، صفت فاعلی، فاعل، مغعول، مصدر، بسیط، مرکب، فعل معین، صفت فاعلی مرکب مرخم !، قید، رابطه، ندا، مُسند، مُسندالیه، وجه اسناد، معلوم، مجهول، لازم، متعدی، اضافه بیانی، اضافه تشبیهی، اضافه استعاری، اضافه وصفی، ادات استفهام، ماضی، مضارع، مستقبل و... و...

که سراپای دستور ما را آلوده اند و گویی کسانی که نخستین بار خواسته اند برای فرزندان ایران و نونهالان پارسی گوی، دستور بنویسند، آگاهانه و از روی قصد و عمد، حتا یک واژه ی «پار‌سی» در آ ن بکار نبرده اند .
بر این پایه درگفتارهای این کتاب نیز ، ناچار از بکار بردن واژه های تازی ‌«قید، تنوین، فعل، مصدر، صفت، فاعل و...» به همان گونه که تاکنون همگان شنیده اند شده ام .
امید است که روزی برای همه ی واژه های ناساز و بی اندام تازیِ روا در زبان ما ، بویژه برای واژه های تازی دستوری مان ، جانشین های زیبای پارسی ساخته وبکار برده شود .

برگرفته از کتاب : در ژرفای واژه ها اثر دکتر ناصر انقطاع